Ik ben bang dat mijn vriend mij verlaat
Je ligt in bed, je vriend ligt naast je, hij slaapt al maar jij nog niet. Je bent aan het piekeren over alles. Vindt hij mij nog wel leuk? Kijkt hij naar andere vrouwen? Is hij trots op mij? Ben ik wel wat hij zoekt? Al deze vragen dwarrelen door je hoofd, elke dag weer. Al deze vragen roepen deze gedachte op: ‘ik ben bang dat mijn vriend mij verlaat.’ Het kan erg vervelend zijn om deze gedachte te hebben, want is dat eigenlijk wel nodig? Je wilt hem wel vertrouwen, maar het lukt gewoonweg niet.
Verlatingsangst & hechting
Als je dit herkent dan is de kans groot dat je dit toen je jonger was al hebt meegemaakt, deze dilemma’s. Bijvoorbeeld omdat je ouders er op een onvoorspelbare manier waren voor jou: soms wel en soms ook niet. Of als ze er fysiek wel waren maar niet altijd op een afgestemde manier, bijvoorbeeld als ze zelf overspoeld raakten door jouw emoties, of juist afgevlakt reageerden. Dan leer je onbewust dat degene tot wie je je moet verhouden als kind er ineens niet meer kan zijn voor jou. Je kunt er niet op vertrouwen, ook al moet je wel als kind. Wanneer je je op deze onvoorspelbare manier hebt leren hechten aan je ouders kan het zijn dat je hechtingssysteem hyperactief is geworden: je moet immers je ouders zo nabij mogelijk houden om te kunnen overleven en het zo voorspelbaar mogelijk te maken voor jezelf. Je zult hier alles voor doen, zoals bijvoorbeeld aanpassen en pleasen. Op deze manier verklein je de kans dat je je weer zo verlaten zult voelen. Deze overgeactiveerde hechting is verlatingsangst, een symptoom van onveilige hechting.
Loyaliteit
Wanneer je ouders er niet voor je zijn, fysiek of (afgestemd) emotioneel, trekken we als kind de conclusie dat wij zelf niet goed genoeg zijn. Dit is veiliger dan te denken of te concluderen dat onze ouders een off-day hebben of zelf te kampen hebben met onverwerkt trauma. Want als we die conclusie trekken dan zijn wij ook niet veilig bij ze. Veiliger is dus onszelf af te wijzen en onze ouders in ‘ere’ te houden. Loyaliteit speelt een grote rol hierbij. Ook in latere relaties kan je dan aanlopen tegen een (te) sterke loyaliteit voor je partner en er alles aan doen hem of haar zo nabij mogelijk te houden. Je kunt nog steeds de overtuiging hebben dat jij niet goed genoeg bent en de ander wel. Dit is dan ook wat je onbewust uit je jeugd hebt meegebracht naar je volwassen relaties. Je kunt dan alsnog zo het innerlijke conflict van vroeger ervaren: de ander is de bron van troost, maar ook de potentiële verlater. Je hecht je dan vaak (te) snel aan een persoon, ook als deze persoon niet bij je past of simpelweg niet goed voor je is.
Als je eenmaal in een relatie zit, ben je vaak onzeker en heb je de neiging om voor de relatie te moeten vechten. Je zit constant met de gedachte ‘ik ben bang dat mijn vriend mij verlaat’. Dit kan tot gevolg hebben dat je de andere persoon te veel wilt claimen of controleren, of juist dat je jezelf teveel gaat aanpassen waardoor je je eigenwaarde verliest. In plaats van dat je je gelukkig voelt in een relatie, voel je je vaak ongelukkig, onzeker en angstig. Doordat je dit gedrag vertoont is de kans groter dat de ander afstand neemt en je uiteindelijk misschien wel verlaat.
Hoe herken je deze overactieve hechtingsstijl?
- Angst (gedachtes) om alleen te zijn
- Idealiseren van een relatie, partner, de ander
- Gedachtes dat het wel aan jou zal liggen als het niet goed gaat
- De overtuiging dat je het niet alleen kunt
- Contact zoeken door hulpeloosheid
- Overmatig contact zoeken
- Overweldigende emoties
- Te loyaal zijn
- Teveel willen aanpassen
Zit jij met de gedachte ik ben bang dat mijn vriend mij verlaat?
Herken je dit en worstel je hiermee? Ik help je graag om te zorgen dat je rust vindt in jezelf.
Hoe kan je hier nu al zelf mee aan de slag gaan? Ik deel graag wat tips met je:
- (H)erken jouw overactieve hechtingsstijl: wat voel je, hoe gedraag je je en wat doe je als je last hebt van deze verlatingsangst? Waardoor of door wie wordt jouw verlatingsangst getriggerd? Door deze vragen te beantwoorden kan je gaan werken aan het verwerken van deze gevoelens zodat de gedachte ‘ik ben bang dat mijn vriend mij verlaat’ meer naar de achtergrond gaat.
- (H)erken de trigger als een trigger: je bent geraakt en heeft met vroeger te maken, dit hóeft niet met jouw relatie te maken te hebben. Onderzoek het eerst als iets van jou.
- Als je verantwoordelijkheid neemt voor jouw eigen overactieve hechtingsstijl kan je hier ook over communiceren met je partner. De ander kan er dan voor je zijn zonder iets bij je weg te hoeven nemen.
Ik heb hulp nodig
Heb je deze tips geprobeerd maar vind je het nog steeds lastig om je verlatingsangst onder controle te houden?Lees dan verder bij codependentie therapie en trauma therapie. Ik ben er voor je om te helpen. Neem gerust contact met mij op voor meer informatie.