Codependentie therapie: van codependentie naar autonomie

codependentie-behandeling

“Ik heb hele lieve goede ouders, vooral op praktisch gebied. Ze hebben me alleen nooit verteld dat ze van mij houden.”

Het is voorzichtig zomer als Hiske haar intake heeft bij mij in de praktijk. Hiske is een jonge ambitieuze vrouw met een verantwoordelijke baan. Het valt me op dat ze vooral vertelt over hoe haar vriend zich voelt als ik vraag hoe zij zich voelt. Het voelen van haar eigen behoeftes staat nog in de kinderschoenen en dat is ook één van de redenen dat ze hier is. Ze vertelt me ook dat ze al vanaf jongs af aan is gaan presteren om complimenten en erkenning te krijgen. Dit doet ze tot op de dag van vandaag. Ze is hier moe van en heeft een sterk besef dat dit ook anders moet kunnen. Daarvoor gebruik ik codependentie therapie.

“Hij kan toch wel wat meer zijn best doen voor mij?”

Tijdens de codependentie therapie vertelde Hiske dat zodra het serieus werd met haar vriend, ze zich als een afhankelijk meisje is gaan opstellen. Hij werd een soort obsessie voor haar waar ze  controle over wilde hebben. Ze was goed op de hoogte van zijn drukke rooster en wist dan ook precies wanneer hij wel of geen berichten kon sturen. Wat leidde tot veel onrust als ze geen whatsappjes ontving wanneer zijn rooster dat theoretisch wel toeliet. Hiske zegt hierover: “Ik wilde me bemoeien met zijn zaken, voor hem bepalen wat goed voor hem was. Ik wilde zijn gedrag aanpassen naar gedrag waar vooral ík me gelukkiger bij voelde. Ik had veel bevestiging nodig van hem: dat hij van me hield en dat ik de enige voor hem was. Er ontstond bij mij een bepaalde mate van angst of paniek als ik geen bevestiging van hem kreeg op de momenten dat ik het nodig had.”

Hiskes doel is om zichzelf op de eerste plek te zetten, los te laten waar ze geen invloed op heeft en de rust en ontspanning in zichzelf te vinden, zonder bevestiging van anderen. Al in de tweede sessie zie ik verandering bij  Hiske. Het concept dat iedereen verantwoordelijk is voor zichzelf en zijn of haar eigen moeilijke gevoelens geeft inzicht en rust. Hoe ze dit concreet kan aanpakken volgt ook al snel.
Ze ervaart een groot deel in zichzelf dat zich lang niet gezien heeft gevoeld. Ze geeft zichzelf alsnog wat ze nodig had toen ze jonger was: het er mogen zijn en het besef dat er van haar gehouden wordt.

Codependentie therapie

Dan geeft Hiske aan dat het even niet zo goed lukt met ‘jezelf geven wat je nodig hebt’. We doen nog een keer een oefening met haar innerlijke kind. Ze ervaart dat ze als 10-jarige erg haar best moet doen om gezien te worden. Een paar dagen later ontvang ik een mail van haar. “Ik lag tijdens een yoga les op de grond met mijn ogen dicht. Ik voelde ineens boosheid opkomen naar mijn vriend. En toen lukte het me om de 10-jarige Hiske die verdrietig en boos op de bank zat bij haar ouders weer op dezelfde manier te troosten als tijdens de codependentie therapie sessie. Ik moest er wel weer van huilen. Gelukkig was het een les waarin het 42 graden was dus het viel niemand op. Op dat moment voelde ik me ineens heel sterk! Ik denk dat dit precies de bedoeling is.”

De codependentie therapie voelt ‘af’

Eind oktober komt Hiske voor het laatst bij mij, want ze heeft aangegeven dat het voor haar ‘af ‘ voelt. Ze vertelt me dat ze zelf een huis gekocht heeft, iets wat ze een paar maanden geleden nooit voor mogelijk gehouden had. Een paar maanden na de laatste sessie hebben we weer contact en ze laat me weten dat ze zich totaal anders voelt. Ze is druk met verhuizen en voelt zich een krachtige vrouw.

“Ik maak nu andere keuzes in mijn leven die veel meer invloed hebben op mijn eigen geluk, in plaats van steeds rekening te houden met mijn vriend en hem op de eerste plek te zetten. Ik ga in mijn eentje of met een vriendin op vakantie als ik daar zin in heb, ik heb een huis gekocht en ik heb een tattoo laten zetten.

Tegen mijn verwachting in heeft dit alleen maar een positief effect op de relatie, omdat ik mijn eigen behoefte nastreef. Daarnaast ben ik beter geworden in het open bespreken van mijn gevoel en behoefte. Ik kon nog wel eens alles opkroppen en hopen dat mijn vriend aan mijn lichaamshouding kon afleiden hoe ik me voelde en wat ik van hem verwachtte. Door nu eerder aan te geven hoe ik me bij een bepaalde situatie voel, leidt dit tot veel minder discussies. Ik heb ervaren in de sessies dat de gevoelens en gedachten van onzekerheid en afhankelijkheid die ik had in mijn relatie, gebaseerd waren op oude ‘kindgevoelens’. Ik heb ervaren dat deze gevoelens een uiting zijn van het kind in mij dat schreeuwt om gezien te worden. Ikzelf ben de enige die dit kind gerust kan stellen. Niemand anders.”

De therapie en ‘loslaten’

“Suzanne creëerde een omgeving waar ik me veilig en vrij voelde om alles te kunnen bespreken. Ik wist niet helemaal wat ik van de codependentie therapie kon verwachten, maar het heeft me zoveel gebracht. Als ik het aan mensen vertelde, dachten ze dat ik gehypnotiseerd werd door naar een bewegende ketting te kijken. Maar hypnotherapie is dat niet. Het is een manier om helemaal met je aandacht bij je (onbewuste) zelf te zijn en van daaruit te ontdekken waar de klachten vandaan komen.

Daarnaast was er tijdens de sessies veel ruimte voor eigen inbreng. Zo kon ik bijvoorbeeld aangeven waar ik recent tegenaan was gelopen en vervolgens gingen we dat samen analyseren (met of zonder hypnotherapie).
Wat ik specifiek met hypnotherapie wilde bereiken was proberen een laag dieper te gaan en zo tot de kern van mijn probleem te komen en hierdoor erachter te komen hoe ik het beste met mijn klachten aan de slag kon gaan. Ik ben soms nog snel geneigd om me te bemoeien met mijn vriend en hoe hij de dingen (verkeerd) aanpakt, maar het leidt niet meer tot uit de hand lopende ruzies.”

Wil je net als Hiske werken aan jouw codependentiepatronen? Lees dan meer over mijn werkwijze en praktische info.